No-cure-no-pay bureaus WOZ-waarde

No-cure-no-pay bureaus WOZ-waarde zijn een belangrijke oorzaak dat de daling van het aantal bezwaren tegen WOZ-beschikkingen een halt is toegeroepen. Zij bieden burgers kosteloos aan voor hen bezwaar in te dienen. Daarmee zadelen zij gemeenten op met extra werk en kosten.

De meeste gemeenten hebben hun WOZ-beschikkingen (waardering onroerende zaken) nog niet verstuurd. Hun deadline is eind februari. Desondanks weten veel gemeenten al dat ze meer bezwaren zullen ontvangen dan in 2012. Want no-cure-no-paybureaus WOZ-waarde breiden hun terrein steeds verder uit.
De voortgangsrapportage van de Waarderingskamer aan staatssecretaris Frans Weekers (Financiën) van juni vorig jaar toont de cijfers. Allereerst steeg het aantal WOZ-bezwaarschriften van 2,6 procent in 2011 naar 2,9 procent vorig jaar. In 2011 was vier procent van de bezwaren afkomstig van ncnp-bureaus, in 2012 was dat opgelopen tot twaalf procent.

Eva de Neef, medewerker Belastingen van de gemeente Schiedam, herkent het beeld. ‘De WOZ-bezwaren nemen de laatste drie jaar weer toe, dat hebben we voor een groot deel te danken aan die bureaus. Vorig jaar werden ongeveer vijftig van de 450 bezwaarschriften in Schiedam ingediend via no-cure-no-paybureaus.’
En ook de gemeente Dongen merkt de inbreng van bemiddelingsbureaus. Juridisch medewerker Tonnie Smits: ‘Vorig jaar ontvingen we bijna vijftig bezwaarschriften van ncnp-bureaus. In 2011 waren dat er nog tien.

ProceskostenBezwaar maken, loont kennelijk voor bureaus. Ze werken onder de voorwaarde dat wanneer een bezwaar wordt toegekend en de gemeente wettelijk verplicht is een tegemoetkoming te betalen in de proceskosten, deze niet naar de burger gaat, maar naar het bureau. Onder die proceskosten kunnen ook de kosten vallen die een bureau maakt voor het maken van een taxatierapport. Die kosten liepen in het verleden op tot soms wel duizend euro. Inmiddels hebben de belastingrechters op aandringen van de Hoge Raad landelijk afgesproken dat tweehonderd euro exclusief btw een redelijke tegemoetkoming is voor een taxatieverslag.

N0-cure-no-pay bureaus WOZ-waarde

De bureaus verdienen hun geld vaak wel erg makkelijk, vindt De Neef. ‘We kregen van één bureau 35 keer hetzelfde bezwaarschrift binnen voor verschillende objecten. Daarop hadden ze alle argumenten van bezwaar die te bedenken zijn, aangekruist. Dan gaat het er bijvoorbeeld om dat het object is vergeleken met een verkeerd gekozen pand of dat de staat van onderhoud van het object niet klopt. En dan maar afwachten welk argument overeind blijft.’
De inzet van ncnp-bureaus zadelt gemeenten op met veel extra werk. Smits: ‘Wanneer niet of niet geheel aan een bezwaar wordt tegemoet gekomen, vragen die bureaus meestal om een hoorzitting. Die organiseren we dan hier op het gemeentehuis. Dat proberen we wel zo efficiënt mogelijk te doen, bijvoorbeeld door meer bezwaren van één bureau achter elkaar te behandelen. Maar meer werk blijft het.’
Schiedam kan het extra werk door no-cure-no-paybureaus tot nu toe nog zelf aan. Dat geldt evenzeer voor Dongen, maar Smits vermoedt dat inhuur van externen nodig is als de gemeente dit jaar wéér meer bezwaren krijgt.

Extra werk betekent meer kosten. Hoeveel, dat is moeilijk te zeggen. De Neef: ‘Vorig jaar waren we zo’n vierduizend euro kwijt aan proceskostenvergoedingen. Daarbovenop komen natuurlijk onze personeelskosten, maar die schatting valt moeilijk te maken.’
Dat terwijl de gemeenten zo goed op weg waren. Jarenlange inspanning om de waarderingskosten te verlagen, wierp haar vruchten af. Daaronder verdere automatisering, samenwerking tussen gemeenten, extra controles vóór de indiening van de aanslag en zelfs voorinzage voor burgers in de waardering. De Neef: ‘Met als gevolg grotere tevredenheid van burgers en lagere kosten voor ons.’
Desondanks gaan veel burgers in op het aanbod van bureaus hen te helpen met bezwaar indienen. Volgens onderzoek van de Waarderingskamer maakt het inschakelen van een bedrijf het wel makkelijker voor een burger, maar heeft deze daardoor niet meer kans op succes: het percentage gehonoreerde bezwaren is bij die bedrijven nagenoeg hetzelfde als bij de overige bezwaren. De Neef: ‘Burgers kunnen het net zo goed zelf doen.
We hebben een standaard bezwaarbriefje op onze site staan. Dat kunnen burgers zelf insturen; dan krijg je vaak een niet minder goed onderbouwd bezwaar dan wanneer een bureau het voor je doet.’

Waarderen

Dat aan burgers laten weten, zou kunnen helpen. ‘Maar dat kunnen we als gemeente natuurlijk niet zeggen tegen burgers’, aldus De Neef. Wat kan een gemeente dan wel doen, nog beter waarderen? Dat helpt niet volgens haar: ‘Het bezwaar van die bureaus heeft vaak weinig van doen met de kwaliteit van de waardering. Het is gewoon een kwestie van proberen.’
Smits (Dongen) is het eens met De Neef, maar toch heeft zijn gemeente een poging gedaan om beter in contact te komen met burgers over de bezwaren. ‘We vragen de indiener van een bezwaar dit jaar voor het eerst het telefoonnummer te vermelden in het bezwaarschrift. Hiermee proberen we ook om toekomstige bezwaren te voorkomen.’
Hoeveel last gemeenten ook hebben van no-cure-no-paybureaus, hun werk is niet in strijd met de wet. Gemeenten komen er ook niet door te beweren dat bureaus veel minder kosten maken dan ze vergoed krijgen. ‘De Hoge Raad heeft al bepaald dat die bureaus kosten maken. Als ik zeg dat die ncnp-bureaus geen of minder kosten maken dan deze claimen, moet ik dat aantonen en dat kan ik niet. Dan houdt het op.’

VNG: Den Haag moet meer doen

Al sinds de opkomst van no-cure-no-paybureaus voor WOZ-bezwaren krijgt de VNG vragen van haar leden over hun werkwijze. Gerbrand van den Ban, beleidsmedewerker gemeentefinanciën: ‘Gemeenten willen vooral weten of ze iets kunnen doen tegen die bureaus en hoe ze ermee moeten omgaan.’

De VNG zit al vanaf het begin op het vinkentouw. En ook in haar commentaar op een wijziging van de Wet WOZ had de VNG vorig jaar aandacht voor ncnp-bureaus. Zo pleitte de VNG voor een maximale en redelijke vergoeding voor taxatieverslagen van bureaus. Na een uitspraak van de Hoge Raad van vorig jaar is er een landelijke richtlijn gekomen voor rechtbanken en hoven. Die behelst een maximale vergoeding van tweehonderd euro, exclusief btw. Van den Ban: ‘Als je bedenkt dat voorheen wel duizend euro moest worden vergoed voor zo’n taxatierapport is dit een stap in de goede richting. Ik kan me voorstellen dat bureaus daardoor afhaken.’
Desondanks vindt de VNG dat het kabinet meer moet doen tegen no-cure-no-paybureaus voor WOZ-bezwaren. ‘Gemeenten draaien niet alleen op voor de vergoeding voor taxatierapporten. Als bureaus ook nog iemand juridische bijstand laten verlenen, lopen de kosten al gauw op.’
Gemeenten kunnen ondertussen niet al te veel doen, aldus Van den Ban. Maar wel iets. ‘Hoewel de WOZ-waardering de laatste jaren sterk is verbeterd, kan het helpen daar nog meer aandacht aan te besteden. Het tijdig in contact komen met eventuele bezwaarmakers kan het aantal bezwaren ook terugdringen. Veel gemeenten doen dat overigens al.’

Bron: VNG Magazine 2013
VNG : Vereniging van Nederlandse Gemeenten